Doorgaan naar hoofdcontent

Zondag hangdag

Zondag, zo’n lekkere "hangdag". Sinds kort hebben we dat een beetje als gewoonte aangenomen om die dag niets te hoeven, te moeten of te willen. Gewoon lekker op je gat zitten zonder schuldgevoel en ik moet zeggen het bevalt uitstekend. Gek, maar op de één of andere manier heb ik heel lang een hekel aan de zondag gehad en geen idee waarom eigenlijk. Als kind was dat juist een fijne dag, zeker in de herfst en winter periode, omdat we dan niet naar de camping gingen maar gewoon lekker thuis waren met het hele gezin en iedereen bezig was met leuke dingen. Mijn moeder prutste wat achter het naaimachine, meestal om voor mij iets te maken voor de verkleeddoos, mijn vader fröbelde ook allerlei leuks en mijn broer was …….., vreemd daar kan ik me niet eigenlijk niet zoveel van herinneren. Niet zo gek want hij is 11 jaar ouder als ik dus die zal wel op stap zijn geweest met zijn vrienden in die tijd. Maar hoe dan ook het was altijd gezellig, koffie met iets lekkers, Exota limonade, pelpinda’s en rommel door het hele huis want niets moest alles kon. Ik weet dus ook niet waar het is fout gegaan dat ik de zondag niet meer leuk vond. In mijn “volwassen” leven gebruikte ik die dag, als we geen afspraken hadden, als poetsdag.
Ook niet echt een grote hobby van me maar door het combineren van die twee dingen voelde ik me vaak toch weer beter. Een mens zit raar in elkaar. Nu, vele jaren later kan ik genieten van de zondag, ontbijt op bed, bingewatchen op Netflix, spelletjes spelen op de computer, whatsappen met vrienden en kennissen, maaltijd bestellen online, digitale foto’s bekijken door ze naar de TV te streamen en soms, als ik er echt zin in heb……huishoudelijke taken. Ja, inmiddels hou ik weer van de zondag en weet niet of het “Vroeger” leuker was.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Karnemelkse pap met havermout

Oh, gatsie, karnemelkse pap. Als ik terugdenk aan mijn kindertijd zie en ruik ik nog de lucht van karnemelkse pap. Ook later als ik mijn ouders zag genieten van dit goedje liepen de rillingen over mijn rug maar goed smaken verschillen en er zullen ongetwijfeld nog steeds mensen zijn die denken oh ja das waar, dat was lekker! Voor die mensen stap ik even over mijn schaduw (ik ben geen egoïst) het recept uit grootmoeders kookboek. 1 1/4 ltr. karnemelk - 150 gram havermout of boekweitgrutten - 1/2 theelepel zout. breng de karnemelk aan de kook onder af en toe roeren, strooi er het zout in en de havermout of boekweitgrutten en laat ze op een zacht vuur onder roeren 1/2 uur koken. Geef ze met stroop of met suiker.

Verjaardag

Verjaardagen, ik weet niet zo goed wat ik er mee moet. Ik hou op de één of andere manier wel altijd een kalender bij van de verjaardagen tenminste een digitale dan want zo'n klassiek geval dat op de WC hangt is niet echt mijn ding. Toch lees ik hem altijd als ik bij mensen ben die hem nog steeds hebben hangen en gek genoeg zoek je dan altijd even snel naar de maand waarin jezelf jarig bent om te controleren of je genoteerd staat. Ik durf te wedden dat ik daar de enige niet in ben die dat doet. Sommigen zetten symbolen bij de namen 2 ringen staan voor de trouwdag, en een kruisje voor de sterfdag. Ik vraag me altijd af waarom?!! het bijhouden van verjaardagen is al een klus op zich maar als je ook de rest nog moet onderhouden heb je er zowat een dagtaak aan. Of zou het zo zijn dat je niet telkens een nieuwe kalender wilt kopen en alles overschrijven? het is niet netjes om een vette streep te zetten door iemands naam als deze is overleden dus een subtiel kruisje is dan de oplossin

Oliebollen stress of traditie?

Zo nog even op de valreep van 2019 een "weet je nog van toen" verhaaltje. Toegegeven ik blijk dus niet zo'n hele regelmatige blogger te zijn maar laat dat dan maar mijn goede voornemen voor 2020 worden. Goede voornemens, pff.. w ie dat ook bedacht heeft. Ja ze zijn zo gemaakt maar waarmaken is toch een verhaal op zich. Daarom neem ik me meestal voor geen goed voornemen te hebben en dat lukt bijna altijd. Mijn blog gaat deze keer over het bakken van oliebollen, een lange traditie die er gelukkig nog is, de meesten traditie die ons kikkerlandje rijk was zijn verdwenen of staan op het punt om zeep te worden geholpen door de vele azijnpissers (vergeef me deze uitdrukking maar ik heb er geen ander woord voor) die ons land rijk is. Nee ik ga nu niet opsommen wat we niet meer hebben maar wat we nog wel hebben en dat zijn de "Oliebollen". Grote, kleine, vette en erg vette, knapperig of slap ieder heeft zo zijn of haar voorkeur voor deze traditionele bal. Als

Contactformulier

Naam

E-mail *

Bericht *