Oh, gatsie, karnemelkse pap. Als ik terugdenk aan mijn kindertijd zie en ruik ik nog de lucht van karnemelkse pap. Ook later als ik mijn ouders zag genieten van dit goedje liepen de rillingen over mijn rug maar goed smaken verschillen en er zullen ongetwijfeld nog steeds mensen zijn die denken oh ja das waar, dat was lekker! Voor die mensen stap ik even over mijn schaduw (ik ben geen egoïst) het recept uit grootmoeders kookboek.
1 1/4 ltr. karnemelk - 150 gram havermout of boekweitgrutten - 1/2 theelepel zout.
breng de karnemelk aan de kook onder af en toe roeren, strooi er het zout in en de havermout of boekweitgrutten en laat ze op een zacht vuur onder roeren 1/2 uur koken. Geef ze met stroop of met suiker.
Zo nog even op de valreep van 2019 een "weet je nog van toen" verhaaltje. Toegegeven ik blijk dus niet zo'n hele regelmatige blogger te zijn maar laat dat dan maar mijn goede voornemen voor 2020 worden. Goede voornemens, pff.. w ie dat ook bedacht heeft. Ja ze zijn zo gemaakt maar waarmaken is toch een verhaal op zich. Daarom neem ik me meestal voor geen goed voornemen te hebben en dat lukt bijna altijd. Mijn blog gaat deze keer over het bakken van oliebollen, een lange traditie die er gelukkig nog is, de meesten traditie die ons kikkerlandje rijk was zijn verdwenen of staan op het punt om zeep te worden geholpen door de vele azijnpissers (vergeef me deze uitdrukking maar ik heb er geen ander woord voor) die ons land rijk is. Nee ik ga nu niet opsommen wat we niet meer hebben maar wat we nog wel hebben en dat zijn de "Oliebollen". Grote, kleine, vette en erg vette, knapperig of slap ieder heeft zo zijn of haar voorkeur voor deze traditionele bal. Als
Reacties
Een reactie posten